Dag 18 op weg naar de Grand Caynon

Oh man wat was het koud vannacht zeg. Het was rond het vriespunt. Siem werd wakker van de kou, die is lekker tussen ons in gaan liggen. Rond de bergen kan het in deze periode 's nachts behoorlijk koud worden en overdag warmt het weer op. Ik ben blij dat ik zijn dekbed heb meegenomen. De ochtend begint al lekker met een zonnetje. Siem is ook al lekker klaar wakker. Hij gaat weer aan de slag met ons. Hij vindt het campingleven maar geweldig. We gaan vandaag richting de Grand Caynon, waar we morgen heen willen. We vervolgen onze reis op de U.S Route 66 of beter bekend als kortweg Route 66 (US66) was een historische autoweg (U.S. Highway) in de Verenigde Staten, die begon in Chicago, en eindigde aan het strand van de Stille Oceaan in Santa Monica bij Los Angeles. De totale lengte was 3940 km. US66 loopt door Illinois, Missouri, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona en Californië. De weg wordt ook de Will Rogers Highway genoemd. In 1985 werd US66 officieel opgeheven, nadat het Interstate Highway System het langeafstandsverkeer had overgenomen. Na een half uur rijden komen we aan in de staat Arizona. We vinden een visitorscentrum in Holbrook wat ook een museum heeft. Het Navajo County Historical Museum. Dit museum is gevestigd in een oude rechtszaal van Navajo County. Er waren heel veel leuke dingen te zien over de historie van Navajo County. De rechtszaal en alle andere vertrekken zijn nog volledig in tact. Het beste deel vond Siem de gevangenis. Nou dit was wel een stop waard. Let's hit the road again. Grappig elke keer als we weer gaan zitten in de camper zegt Siem: Buckle up, that's the law! Dat zinnetje wat ie in het Engels kan zeggen is ie trots op. We vervolgen de weg richting Grand Caynon. We stoppen bij Winslow voor een bezoek aan de meteor crater. Echt een natuurfenoneem in Arizona. De Barringerkrater (ook Arizonakratergenoemd, en in het Engels Meteor Crater en vroeger Canyon Diablo crater) is waarschijnlijk de bekendste inslagkrater op aarde. Wij vonden dit zo mooi en uniek om te zien. Je kan je niet voorstellen hoe groot dit is.Vooral de platforms en de uitkijkposten met het uitzicht op de krater is prachtig. We moeten nog anderhalf uur rijden naar Williams, dat is het stadje waar we overnachten, dat ligt aan de voet van de  Grand Caynon. Vanuit daar is het morgen nog een half uur naar de Grand Caynon. Hoe meer we richting de Grand Caynon komen veranderd het landschap enorm. In New Mexico heb je nog het gevoel dat je in een verhaal van Lucky Luke terecht bent gekomen door het bekende prairie landschap komen we in een landschap wat ons doet denken aan bergbeekjes en milkakoeien (Oosterijk en Duitsland). Echt bizar hoe de staten zo verschillend zijn. Ons camperplekje hebben we weer bereikt in het stadje Williams. Siem mag vandaag bepalen wat we gaan eten... Nou je raad het nooit. Mc Donald! Dit is de eerste keer in Amerika dat we bij Mc Donald gaan eten. Wat een feest vindt Siem het. Tis wel effe zoeken voor een Mc Donald. :-) Oh wat zijn we gaar van de dag. Best vermoeiend reizen. Welterusten... Ben benieuwd morgen de Grand Caynon.