Dag 23 tm dag 31 Van Barstow tot nu in Pismo Beach

5 november 2015 - Pismo Beach, California, Verenigde Staten

Vandaag wilden we rechtstreeks naar Barstow rijden, maar doen toch nog een tussenstop in Death Valley. Het is hier zo mooi en er heerst hier zo een rust. Gaan een overnachting doen in Tecopa waar ze ook hotsprings hebben. :-). Komen in een rustig dorpje terecht waar ze een paar rv parken hebben. We kiezen het RV park waar ze een privé hotspring hebben. Het is een zeer rustig plekje. Zo mooi dat je hier midden in The Death Valley zit omsingeld door de mooie Valley's. Toevallig woont hier een geëmigreerde Nederlander die in Canada woont en hier in het najaar woont en de eigenaresse helpt. Lekker vandaag effe hangen en genieten van de stilte wat voor ons drieën niet normaal is. :-). Wat gepraat met de eigenaresse haar dochter is 3 jaar geleden omgekomen in een straaljager bij het Midden-Oosten. Ze zat in het leger. Op 1 heuvel staat een grote witte kruis waar ze ligt begraven. Erg triest! In het clubhuis hangt haar foto. Om 5 uur voor zonsondergang wordt de Amerikaanse vlag naar beneden gehaald, dit is speciaal voor haar en elke ochtend voor zonsopgang wordt de vlag weer gehesen. De vlag wordt op een speciaal manier opgevouwen. Siem gaat na het eten nog effe naar het clubhuis om daar z'n tip toi boek te laten zien. Dit is een Engels leerboek. Hij vindt dit leuk om te laten zien. Hij zegt dit verstaan ze tenminste. De Amerikanen vinden het prachtig dat hij dit laat zien en totaal niet verlegen is. Heerlijk geslapen, maar af en toe werden we wel wakker van het gehuil van de coyotes. Bizar geluid ook. 'S Ochtends moeten we wel af en toe nadenken waar we ook alweer zitten. We vetrekken vroeg. Gaan naar Barstow rijden. We rijden door het laatste stukje Death Valley. In Barstow gaan we een camping zoeken waar we Olaf z'n ouders en Martin en Geralda heen komen, die gaan het laatste stukje van hun reis doen. Zij hebben er nu meer dan 2 weken op ziftten en zijn begonnen een paar dagen in New York en daarna met het vliegtuig naar Las Vegas. Vanuit daar gingen zij 3 weken met de camper naar de west-kust. Grappig dat we elkaar morgen hier zien in Amerika. Siem heeft er zin in om Oma en Opa te zien. We hebben een camping gevonden in Barstow. Barstow vind ik maar een armoedige stad. De camping ligt gelukkig een stukje verder van deze stad. We belanden op een camping wat aan de voet ligt van Death Valley in een mooie omgeving. Ze hebben iig een zwembad en een speeltuin met een springkussen. Siem heeft zich daar een paar uurtjes uitgeleefd. Weer heerlijk de avond buiten gezeten. Siem wordt al wakker met de vraag of Oma en Opa Boef er al zijn, maar die arriveren rond de lunchtijd, dus we gaan nog eerst nog even zwemmen en een paar uurtjes in de zon zitten. Want het is echt heerlijk weer!!!! We gaan een stukje lopen en ja hoor daar staan Opa, Oma Boef en Martin en Geralda! Echt leuk om vertrouwde gezichten te zien hier in Amerika. Ze hebben lekker een plekje naast ons. Jeetje wat een grote camper hebben zij.  Mooi hoor, maar ook een gevaarte waar je mee moet rijden. De damens vinden het maar niks. Hihihihi.... Lekker bij gekletst over alle avonturen die we hebben beleefd along The way.... en dat is nogal wat. In het achterland ligt een ghost town Calico. De shuttle bus van de camping brengt ons daar heen. Gezellig met z'n allen. Calico is een typisch Westernstadje, destijds centrum van de zilvermijnen, nu achtergelaten. Je waant je midden in een Amerikaans Western. We hadden ook nog rondritje met het treintje gedaan. Heel het stadje was ook versierd voor Halloween.
De shuttlebus komt ons ook weer halen. We gaan met z'n allen lekker BBQen. 'S avonds met nog een Amerikaans stelletje rond het kampvuur gezeten. Vandaag vrijdag ieder gaat weer zijn eigen weg. Jammer! Zij gaan de kant op waar wij al geweest zijn en wij de kant op van San Francisco, dat is het verste punt van ons reis. Daarna zakken we af via road 1 langs de Californische kust richting binnenland weer naar Florida. We rijden vandaag richting het National Park Sequoia. We belanden in een voorstadje Visalia. Siem ging lekker met z'n zijn playmobile spelen (had ie nog niet aangeraakt sinds we weg zijn). We hadden wat wasjes gedaan en zijn op tijd naar bed gegaan. De avond ervoor was het best laat geworden. Vandaag al weer zaterdag 31 oktober time flies when your on The Road.... Het is een uurtje rijden naar het National Park Sequoia. Het is echt een hele hobbelige weg er naar toe. Komen daar aan mogen we er niet in vanuit deze weg, omdat onze camper te lang is. Shit!!! En als we vanuit een andere route er in gaan is het nog 2 uur rijden. Nou dat doen we niet. Besluiten om dit park niet te gaan doen. Het was mijn wens om dit park te zien, omdat hier de Giant Forest ligt en daar staat de beroemde General Sherman Tree, deze boom is 83 meter hoog, heeft aan de basis een omvang van 34 m en is zo'n 2700 jaar oud. Na wat wikken en wegen gaan we gelijk door San Francisco, daar komen we om ongeveer 5 uur aan. Onderweg zien we aan de natuur dat het echt heel lang niet geregend heeft. Er hangen ook spandoeken met "Pray for Rain". Er is weinig animo voor een camperplekje in zo'n grote stad. Je mag in de binnenstad ook niet rijden met een camper. Maar gelukkig hebben we ons huiswerk gedaan en al een camping opgezocht waar je ook weer met een shuttlebus naar de binnenstad gebracht wordt. Mooi!!!! Dus morgen gaan we naar San Francisco in. Yeah!!!!!!!!!!!!!  Vandaag zondag 1 november we nemen de shuttlebus om half 10 en we worden weer opgehaald om 8 uur vanavond.De ligging is grandioos: heuvels, baaien en de oceaan bieden de mooiste omgeving dat een stad ooit heeft gehad. We worden afgezet in Chinatown. Deze wijk heeft rond de 30.000 inwoners in 24 blokken een van de dichtstbevolkte wijken van de USA. We lopen vanuit China Town richting Fisherman's Warf. We komen door North Beach. Deze Italiaanse wijk, waar in de jaren tachtig van de vorige eeuw immigranten uit Sicilië en Toscane kwamen wonen, heeft de mediterrane sfeer gehouden. De geur van de pizzaovens is erg verleidelijk. We nemen bij de Fisherman's Warf een hop on hop of bus. Erg makkelijk je komt langs alle bezienswaardigheden. We komen door de hippie wijk Haight-Ashbury waar de droom van Love and Peace waarheid werd. Rijden langs de mooiste oude Victoriaanse woonhuizen die staan rondom Aloma Square en langs Lombard Street, dat is meest kronkelige weg ter wereld. Het hoogtepunt vinden we toch wel de Golden Gate Bridge. Was dertien jaar lang in de planning, vijf jaar lang een bouwput en geopend in 1937. Het is 2,7 km lang. We rijden de brug over. Siem vindt het nogal indrukwekkend en vroeg zich af of we niet in de zee zouden vallen. Ah schattie!!!! Hij houdt heel stevig m'n hand vast. We komen weer aan bij het beginpunt Fisherman's Warf. We gaan pier 39 op, waar aan het eind een zeeleeuwenkolonie ligt. De pier is echt een entertainmentcomplex met souvenierswinkeltjes. Er was ook nog een hele leuke magicshow die we gekeken hebben. Op de pier hebben we lekker fish and chips gegeten. Het wordt al weer laat en gaan richting ons ophaalpunt lopen in Chinatown. Wat een leuke en gezellige stad zeg San Francisco. Doen onderweg nog een lekker bakkie koffie. We hebben de beroemde Cable car niet gedaan. Er stonden hele rijen voor 1 ritje. Onze chauffeur komt ons netjes halen om 8 uur. Zo dat was een erg leuke dag! En lang ook. :-). Zijn moe van alle indrukken.
Vandaag maandag en gaan weer naar beneden rijden. We gaan dit via de Highway one doen. Deze weg loopt vanaf San Francisco naar Los Angeles. Het is een honderdveertig km lange rotskust met honderden meters hoog en loodrecht omlaag in de bruisend woeste Oceaan. Je rijdt hierdoor bossen van dennen en cipressen. Komen door het plaatsje Santa Cruz, daar stoppen we bij een heerlijk bakkertje voor brood en gaan op weg naar ons camperplekje in een State Beach Park bij het stadje Watsonville. Echt zo een bizar gave plek. Je staat letterlijk in het bos en dan via een trap naar beneden kom je bij het strand. Er schijnen in dit bos ook beren voor te komen, maar ze zijn nog nooit gespot op de Campground. Humh........ Ondanks dit te weten toch heerlijk geslapen in onze camper. We hadden wel dubbel gekeken of alle deuren goed dicht zaten en de etensresten niet buiten laten staan. Dinsdag 3 november hebben we gewandeld naar het strand. Het is niet ver, maar wel met een hele lange trap naar beneden, die moeten we natuurlijk ook weer nemen als we naar boven gaan. :-) Komt goed! En dan ben je op het strand, dat heb je dan letterlijk voor ons zelf. Nou Siem vermaakt zich gelijk weer prima. We moesten mee helpen met zand bouwen, want de peukemeintjes hadden aan hem gevraagd om het dorp te repareren. Wat een fantasie heeft ie toch.... Van wie zal die dat nou hebben... Ik heb de tunnel gemaakt en de moestuin weer aangelegd. Heerlijk weer zo aan het strand!!!! Na een tijd in het binnenland te hebben gereden. Olaf ging een stuk hardlopen over strand en Siem ging op
zijn manier dat ook doen. Lekker hoor zo het geruis weer van de zee. We moeten weer terug naar onze camper, omdat we er 12 uur weg moeten zijn. We pakken weer de highway one en gaan naar onze tussenstop in Monterey, daar arriveren we laat. Hier verder niks bijzonders gedaan. Woensdag 4 november gaan we weer verder op highway one. Het is echt een road with a view. De weg lijkt meer op een achtbaan dan op een autoweg. Vierhonderd meter stijgen en dan weer omlaag naar zeeniveau en daartussen smalle haarspeldbochtjes met steeds weer een mooi uitzicht als beloning. Het grootste deel van de rotskust is voor publiek toegankelijk. 
We gaan een overnachting doen in het State Park Kirk Creek. De State Parken hebben echt de mooiste plekjes, maar je hebt dan geen water en stroom. Echt waar dit is weer zo'n bijzonder plekje. De campeerplekken zijn gelegen boven op de kliffen en vanaf deze plek kijk je op de zee, die 20 meter lager is. We zijn daar nog een trail gaan doen naar beneden, die uitkomt bij de zee. Siem de rangerbos wijst ons wel even de weg met zijn gevonden stokken. In de avond weer een heerlijk kampvuurtje gemaakt. Ik mocht nu ook hout er op gooien van de boy's. Hahahaha... Aan de hemel staan nog meer sterren dan we ooit gezien hebben. PRACHTIG!!!!!!!!!

Foto’s

8 Reacties

  1. An:
    6 november 2015
    Wauh!! Prachtige foto's!!! Wat beleven jullie ontzettend veel, 'k vraag niet of jullie genieten want dat stralen de foto's en verhalen uit
    Wie schrijft er zo leuk?
    Dag Joke Olaf en Siem, veel plezier ik kijk weer uit naar vlg verhaal.
    Lieve groet van ons.
  2. Nella en maarten:
    6 november 2015
    Wat een avonturen allemaal zo bijzonder!!!!!×××××
  3. PA EN MA SCHAAP:
    7 november 2015
    Zaterdag 7 nov 23.08
    hello fam karma am lighen on de bank Julie story reading hi hi Ik wil het in Engels Doen hi hi ,,, maar heerlijk om te lezen Julie avontuur dikke kus
  4. Fam. Tuijt:
    7 november 2015
    We zijn weer helemaal bij met alle verhalen die jullie meemaken.
    Veel plezier en Hit The Road Guys.
    Dikke kus.Xx
  5. PA EN MA SCHAAP:
    8 november 2015
    HEB NET HET VERHAAL VOORGELEZEN voor mama ze hebben erg genoten van jullie verhalen dikke kus ma en pa schaap knuffel aan siem xxx
  6. Henk en Leny:
    10 november 2015
    Hallo Olaf, Joke en Siem,

    Wij bedanken jullie voor de leuke foto's. En de mooie verhalen erbij.
    Genieten jullie maar lekker met elkaar!
    Liefs!
  7. Willem en Marjan:
    11 november 2015
    Haaaa lieverds, wij zijn inmiddels weer op Hollandse bodem geland en wat leuk om nog even mee te genieten van de foto's en plaatsjes waar ook wij hebben gereden, nog even nagenieten!
    Was leuk hoor elkaar ontmoet te hebben, heerlijk geslapen samen met Siem in zijn gezellige holletje.
    Geniet nog kinderen van de zon, zee, het relaxen maar.......vooral van elkaar.
    Dikke kussen van ons en dat je nog maar veel leuke verhalen doorstuurt want iedereen geniet er van.
    Big hug
  8. Anita Cleef:
    13 november 2015
    Dag Joke en familie, wat een ontzettend gave reis. Wat goed dat jullie dit doen. Een belevenis om nooit te vergeten en wat zijn jullie reisverslagen leuk om te volgen. Veel plezier nog. groetjes Anita